Ik ben Harald, initiatiefnemer, een enthousiaste en betrokken persoon die graag nieuwe mensen ontmoet. Ik ben 56 jaar jong, getrouwd met An, een lieve vroedvrouw, en ik ben trotse papa van Bram, Fran en Dauwke. Daarnaast mag ik ook pluspapa zijn van Lino en Sara. Mijn achtergrond ligt in het onderwijs, waar ik sinds 1992 mijn hart aan heb verloren. Na zoveel jaren in het onderwijs, waaronder 16 jaar als directie, voelde ik dat het tijd was voor een nieuwe uitdaging. Ik hou van avontuur en het ontdekken van nieuwe dingen, en ik voelde dat dit het moment was om mijn passies te bundelen en mijn energie ergens anders in te steken. Naast mijn werk ben ik al enkele jaren vrijwilliger in de Appeltuin in het UZ Brussel. Daar help ik jonge patiëntjes even te ontsnappen aan de ziekenhuisomgeving door hen te bieden wat ze nodig hebben: structuur, ontspanning en plezier. Het is een plek waar kinderen even kind kunnen zijn, hun zorgen vergeten en genieten van speelmogelijkheden die hen weer laten stralen. Mijn interesses gaan verder dan dat: ik hou van dieren, de natuur, en het maken van verbinding. Al deze passies heb ik samengebracht in mijn initiatief 'Bens kleine geluk', een project dat draait om het brengen van vreugde en betekenis in het leven van kinderen en jongeren. Ik kijk ernaar uit om hier nieuwe contacten te leggen en mijn ervaringen en passies met jullie te delen. Laten we samen ontdekken wat we kunnen betekenen voor elkaar. I

Ik ben Bram, dierenverzorger in hart en nieren.
Lang heb ik met twee een eigen zaak in hondengedragstherapie gerund: Back to Pack. Ik een grote passie voor dieren, en dat zie je ook thuis – waar ik een bonte, levendige bende dieren verzorg: 4 honden, konijnen, cavia’s, kippen, eenden, schildpadden, duiven, dwergpapegaaien, waterschildpadden… Een kleine dierentuin, zeggen mensen vaak – maar voor mij is het gewoon thuiskomen. Na mijn opleiding als dierenverzorger heb ik jarenlange ervaring opgebouwd in het werken met dieren. Ik was onder andere verantwoordelijk voor de honden in het dierenasiel van Mechelen. Vandaag werk ik voor een beveiligingsfirma waar ik samen met speurhonden vracht controleer op de luchthavens van Zaventem en Luik. Het blijft bijzonder om elke dag opnieuw te mogen samenwerken met dieren die zó veel geven. Toen Harald me vroeg om als dierenverzorger mijn steentje bij te dragen aan Ben’s Kleine Geluk, heb ik geen moment getwijfeld. Ik geloof sterk in de therapeutische kracht van dieren – iets wat ik dagelijks zie én voel. Dieren oordelen niet. Ze luisteren anders. Ze bieden rust, troost en verbinding. En ik ben ervan overtuigd dat ook kinderen en jongeren daar enorm veel aan kunnen hebben. Mijn taak binnen Ben’s Kleine Geluk zal vooral zijn om ervoor te zorgen dat de dieren zich goed voelen, dat ze met rust en respect benaderd worden, en dat ze op een veilige en gepaste manier kunnen omgaan met kinderen en jongeren. Want enkel als de dieren zich goed voelen, kunnen ze ook écht iets betekenen voor anderen. Ik kijk er enorm naar uit om mee vorm te geven aan dit bijzondere project – samen met de dieren, en samen met jullie.